1
کارشناسی ارشد گروه روانشناسی، دانشگاه پیام نور، عسلویه، ایران.
2
استادیار گروه روانشناسی، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران.
چکیده
مقدمه‌و هدف: اختلالات یادگیری از جمله مشکلات شایع در کودکان است که عدم تشخیص و درمان به موقع آن آسیب جدی به زندگی حال و آینده کودک وارد می‌کند. این پژوهش با هدف اثربخشی درمان یکپارچه حسی-حرکتی بر خودپنداره و احساس تنهایی در دانشآموزان دختر پایه ششم دارای اختلال یادگیری شهرستان جهرم انجام شد. روش‌شناسی پژوهش: پژوهش نیمهآزمایشی با طرح پیشآزمون و پسآزمون با دو گروه آزمایش و کنترل بود. جامعه آماری شامل تمامی دانشآموزان دختر پایه ششم ابتدایی شهرستان جم در سال 1401 بود، که با روش نمونهگیری در دسترس تعداد 30 نفر انتخاب و در دو گروه مساوی 15 نفری جایگزین شدند. درمان یکپارچگی حسی-حرکتی طی 8 جلسه بهصورت گروهی و هر هفته یک جلسه برای گروه آزمایش اعمال شد. برای گردآوری اطلاعات از پرسشنامه خودپنداره (ساراسوت، 1999) و پرسشنامه احساس تنهایی (راسل و همکاران، 1980) استفاده شد. دادهها با روشهای آمار توصیفی، آزمون پیشفرضهای آماری و تحلیل کوواریانس با نرمافزار آماری SPSS-26 تحلیل شد. یافتهها: نتایج نشان داد درمان درمان یکپارچه حسی-حرکتی بر افزایش خودپنداره (54/38=F، 014/0=P، 607/0=η) و کاهش دشواری در تنظیم هیجان (79/28=F، 013/0=P، 625/0=η) آزمودنیهای گروه آزمایش در مرحله پسآزمون اثربخش بوده است (05/0>P). نتیجهگیری: با توجه به نتایج میتوان گفت تمرینات یکپارچگی حسی-حرکتی بر بهبود سازههای شناختی-رفتاری در دانشآموزان مبتلا به اختلال یادگیری مؤثر است و درمانگران و مشاوران مدارس میتوانند جهت بهبود عملکرد روانی-اجتماعی این کودکان از تمرینات یکپارچگی حسی-حرکتی استفاده نمایند.
)